Οι μυρμηκιές είναι μια συχνή πάθηση που οφείλεται σε συγκεκριμένους τύπους HPV (ιούς ανθρωπίνων θηλωμάτων), συνηθέστερα τους 1, 2, 427, 29, 57, 63 και εμφανίζονται σαν μικρά εξογκώματα στο χρώμα του δέρματος συνήθως στα άκρα (παλάμες/πέλματα) και σταδιακά μεγαλώνουν, ενώ η εντόπιση στα πέλματα μπορεί να συγχέεται με κάλους (τύλους), η και προκαλεί και πόνο κατά τη βάδιση. Είναι πολύ συνηθισμένη πάθηση στα παιδιά και εφήβους, αλλά εμφανίζεται και σε ενήλικες.
Πρόκειται για μεταδοτική πάθηση μεταδιδόμενη είτε με άμεση επαφή των μολυσμένων περιοχών (πχ χειραψία), είτε συνηθέστερα, με επαφή μολυσμένων κοινόχρηστων αντικειμένων. Για τις πέλματιαιες μυρμηκιές η μετάδοση είναι συνήθης από το πάτωμα που μολυσμένα άτομα περπατούν με γυμνά πέλματα (γυμναστήρια, πισίνες κολυμβητήρια κλπ), αλλά και κοινόχρηστα αντικείμενα πεντικιούρ (κυρίως ράσπες που δεν είναι δυνατό να μπουν σε κλίβανο απολύμανσης) ενώ για τις παλαμιαίες από χρήση κοινόχρηστων αντικειμένων (λαβές οργάνων γυμναστηρίου, παιχνίδια, τηλεχειριστήρια, μολύβια, κλπ). Να σημειωθεί ότι η μετάδοση διευκολύνεται από κάποια αμυχή στο δέρμα γι αυτό προφυλάσσουμε ιδιαίτερα μικρο-κοψίματα και προσέχουμε που πατάμε (η όταν δοκιμάζουμε παπούτσια) μετά από πρόσφατο πεντικιούρ. Επίσης μπορεί να μεταδοθούν εάν τις ξύνουμε, από ένα σημείο του δώματος σε άλλο. Ο χρόνος επώασης των μυρμηκιών είναι κατά μέσο όρο τέσσερις μήνες, όμως μπορεί να εμφανιστούν και πολύ νωρίτερα.
Εκτός από τις κοινές μυρμηκιές, υπάρχουν οι ομαλές μυρμηκίες (τύποι HPV 3, 10, 28, 49) που εντοπίζονται σαν επίπεδες βλάβες στο πρόσωπο και το λαιμό, ενώ στους άνδρες που ξυρίζονται εξαπλώνονται γρήγορα σε παρακείμενες περιοχές.
Μετά την μετάδοση, ο ιός HPV είναι πιθανό να παραμείνει σε λανθάνουσα κατάσταση στον οργανισμό γι’ αυτό παρά τη θεραπεία, οι μυρμηκιές πολλές φορές υποτροπιάζουν, ανάλογα με το ανοσοποιητικό σύστημα του ατόμου.
Η διάγνωση γίνεται εύκολα από το δερματολόγο, που μερικές φορές αφαιρεί ξύνοντας την επιφάνεια της μυρμηκιάς, αποκαλύπτοντας τα χαρακτηριστικά μαύρα στίγματα (η και στιγμοειδή μικροσκοπική αιμορραγία).
Ανάλογα με το μέγεθος και τον τύπο των βλαβών, ο δερματολόγος επιλέγει μια από τις παρακάτω μεθόδους αφαίρεσης:
Σε λίγες περιπτώσεις, υπάρχει αυτόίαση, δηλαδή να φεύγουν χωρίς θεραπεία, όμως αυτό δε συμβαίνει συνήθως και συστήνεται η όσο το δυνατό συντομότερη αντιμετώπιση για να μη μεγαλώνουν και αυξάνουν και για να περιοριστεί η μετάδοση τους σε αλλά άτομα.
Σε μικρής ηλικίας παιδιά προτείνουμε τοπικές θεραπείες, όμως εάν υπάρχει συνεργασία με το παιδί και μετά από εφαρμογή αναισθητικής κρέμας (η και ενέσιμη ανάλογα), εφαρμόζουμε μια από τις παραπάνω μεθόδους ανάλογα την εντόπιση, τον αριθμό και το μέγεθος των μυρμηγκιών. Σε ενήλικες για πελματιαίες η μεγάλες μυρμηκιές, συνιστούμε προετοιμασία με κάποιο κέρατολυτικο διάλυμα και μετά εφαρμόζουμε τη μέθοδο που ενδείκνυται ανάλογα την περίπτωση. Στις ομαλές μυρμηγκιές προσώπου, είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί για να μη μείνει δυσχρωμία η άλλο σημάδι από τη μέθοδο θεραπείας, ενώ κάποιες φορές συνιστούμε τοπική θεραπεία με ρετινοειδή για αρκετές εβδομάδες (ειδικά στα παιδιά).
Συμβουλεύουμε τα πάσχοντα άτομα από μυρμηκιές να μη μοιράζονται ατομικά αντικείμενα που μπορεί να μεταδίδουν τη νόσο (πετσέτες, παπούτσια, γάντια κλπ), ενώ για πρόληψη μετάδοσης στα άτομα της οικογένειας τους που μοιράζονται το ίδιο μπάνιο, καλό είναι να χρησιμοποιούν σαγιονάρες στο ντους.
Website by Theratron